23 de jan. de 2009

DEIXA PARA LÁ


deixei de amar
deixei de gostar
deixei de esperar
deixei de sonhar
deixei de deixar

deixei de desejar
deixei de chorar
deixei de vibrar
deixei de acreditar
deixei de deixar

deixei de ver o mar
deixei de me entusiasmar
deixei de o tempo contar
deixei de tudo abdicar
deixei de deixar

deixei de me embalar
deixei o álcool evaporar
deixei o leite azedar
deixe de a alma acalentar
deixei de deixar

deixei de te cheirar
deixei de te penetrar
deixei de te acariciar
deixei de te fazer suar
deixei de deixar

deixei de me afoitar
deixei de faze-lo devagar
deixei de o gozar
deixei de o imaginar
deixei de deixar

deixei de me assoar
deixei de me lavar
deixei de pentear
deixei de me mirar
deixei de deixar

deixei de o tempo contar
deixei de noite o bar
deixei de ter vista para o mar
deixei de te ver chorar
deixei de deixar

deixei de falar
deixei de gritar
deixei de segredar
deixei de soprar
deixei de deixar

deixei de cogitar
deixei de confiar
deixei de remar
deixei de navegar
deixei de deixar

deixei de te deixar
deixei de te importunar
deixei de te falar
deixei de te acusar
deixei de te deixar
deixei tudo acabar

deixei de deixar

Atit Ordep

Post-scriptum – Oi feras este o poema 500 do Blog!

2 comentários:

Ferina*izil* disse...

Viva nosso blog, parabéns para os nossos amigos e poetas Feras, que todos continuem colaborando que um dia faremos um livro.
Abraços a todos e obrigada
Ferina*Izil*

Suely Ribella disse...

Olá, Henrique! Seu poema está ótimo! Às vezes temos q deixar, deixar... Só, por favor, não deixe o nosso blog! É muito bom contar com vc e seus brilhantes textos, aqui!
Bj!